çıkışı var...

Yansımalarından doğan tüm çocukların hikâyesidir başlangıçlar.

…ve girift hezeyanlarının bir yanına vurulmuş prangalar misali;

tüketilmeye mahkûm geçmişe duyulan özlemin,

ulaşılmaz parçacıklarından sıyrılmıştır beden!

sen…

yıkılması istenilmeyen kaleleri dalgaların yamacına yapan sevgili!

dahası var mıdır.

oysa martılar bir simit peşinde koşmak için güzelleştirir kendisini.

kanatlarının haşmeti bundan,

renklerinin açıklığı,

denizin dibine dalıp çıkmaları…

o halde geceleri kol gezen uğultunun beşiğinde büyümüş tüm sancıları

intihara sürüklemeli şimdi…

çıngırak seslerini akislerinden var eden yaşanmışlıkların girdabında yürürken.

Yüzümüzdeki yara izleri bize ait değil…

geç kalınmışlığımız yok ellerimizde

…ve güneş doğmadan taşınabilir her şey;

dalgaların ulaşamadığı uzaklıklara.

Cesarete boyun eğecek tüm bedenler,

altından tutacaktır umudun.

Kimi kum taşıyacak sahilden,

kimi küreyecek heyecanları…

çıkışı var sevgili, çıkışı var!

yakup